کمباین با داشتن بیش از 22000 قطعه یکی از بزرگ ترین و پیچیده ترین ماشین های کشاورزی است و با توجه به وجود مکانیزم های مختلف در آن، می توان کمباین را یک کارخانه متحرک نامید.

کمباین با داشتن بیش از 22000 قطعه یکی از بزرگ ترین و پیچیده ترین ماشین های کشاورزی است و با توجه به وجود مکانیزم های مختلف در آن، می توان کمباین را یک کارخانه متحرک نامید.کمباین های امروزی ماشین هایی هستند که در شرایط مختلف محصول و مزرعه، به منظور برداشت، کوبیدن، جدا کردن و تمیز کردن تمام دانه ها به کار برده می شوند. موتور پر قدرت آنها می تواند توان زیادی برای راندن ماشین در ناهموارترین مزارع به وجود آورده و نیز نیروی مورد نیاز دستگاه های خود را تأمین کند تا محصولات را با عملکرد بسیار زیاد برداشت نماید.

دستگاه برداشت مکانیزه غلات - کمباین

نام کمباین از زمانی رایج شد که عملیات چیدن محصول و خرمن کوبی، که بعداً تمیز کردن هم به آن اضافه شد، در یک ماشین کامل و واحد انجام گرفت.

روش های برداشت غلات

برداشت غلات از قبیل گندم، جو، برنج و ذرت دانه ای به دو روش چند مرحله ای با ماشین های مختلف و یا روش یک مرحله ای با کمباین انجام می شود. در برداشت مرحله ای غلات، عملیات درو، جمع آوری، خرمن کوبی و جدا سازی کاه و دانه با ماشین های ویژه و به طور جداگانه انجام می شود.

در مرحله درو غلات، از ماشین های موتوردار درو ردیف کن(Reaper)  یا درو دسته بند (Mower Binder) استفاده می شود.

درو ردیف کن ماشینی است خودگردان یا تراکتوری، که محصول را درو می کند سپس آن را به صورت ممتد روی کلش های مزرعه قرار می دهد تا قبل از جمع آوری مقداری از رطوبت خود را از دست بدهد. از این ماشین بیشتر در مناطق سردسیر یا در مناطقی که در موقع برداشت، هوا ابری و مرطوب است و یا تابستان های کوتاه دارند استفاده می شود. از این ماشین در ایران بیشتر، در عملیات برداشت برنج استفاده می شود.

درو ردیف کن و کاربرد آن

درو دسته بند شبیه به دروگر شانه ای خودگردان است با این تفاوت که به وسیله دستگاه نخ بندی الحاقی به آن، غلات درو شده را به همان حالت که خوشه ها به سمت بالاست جمع آوری و دسته بندی می کند و حین حرکت پیشروی دسته را روی زمین رها می کند. از این ماشین بیشتر برای برداشت گندم و جو استفاده می شود.

درو دسته بند و کاربرد آن

انواع کمباین ها

کمباین ها به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

1-خود گردان (موتور سر خود) که در آنها هر دو نیروی لازم جهت جداکردن دانه ها از باقی مانده های گیاهی و نیروی حرکتی کمباین در مزرعه توسط موتور نصب شده بر روی کمباین تأمین می شود.

2- قابل کشش(تراکتوری) که با کشیدن کمباین در مزرعه توسط تراکتور این نیرو تأمین شده و نیروی لازم برای جدا کردن دانه از کاه توسط شفت تراکتور(P.T.O) تأمین می شود. این کمباین ها به تراکتور هایی با بیش از 80 اسب بخار برای تأمین کامل عملیات خود در مزرعه احتیاج دارند.

کمباین های نوع اول یعنی خود گردان بر دو نوع تقسیم شده اند:

الف) کمباین های اراضی مسطح (با اکسل ثابت) که این کمباین ها در زمین هایی با شیب تند قابل استفاده نمی باشند. انواع مختلف کمباین های مورد بهره برداری در ایران از این نوع یعنی کمباین های خود کششی با اکسل ثابت می باشند. این کمباین ها به کمباین دشت معروف اند.

ب) کمباین های اراضی شیب دار (با اکسل متحرک) که در زمین هایی با شیب تند می توانند مورد استفاده قرار گیرند. چرخ ها و اکسل این کمباین ها در شیب های تند با خطوط شیب تطابق داشته در صورتی که در همان سطح شیب دار شاسی و بدنه کاملاً به صورت افقی قرار می گیرند. این کمباین ها که به کمباین تپه نیز معروف اند به علت پیچیدگی سطح تراز (سیستم هیدرولیکی تراز) به کار رفته در آنها، محتاج مواظبت و احتیاط زیاد می باشند.

در بخش های بعدی که در سایت قرار می گیرد بیشتر با دستگاه های برداشت مکانیزه غلات آشنا می شویم.